Bij rouw en verlies denken we vaak als eerste aan het overlijden van een naaste of dierbare en de periode die daarop volgt. Emoties als verdriet, maar soms ook boosheid passeren de revue. Omdat het over een overlijden gaat zijn de emoties vaak goed daaraan te relateren. Klachten als stress, vermoeidheid, spanning worden daarmee in de periode van rouw misschien wat makkelijker ‘geaccepteerd’ of ‘besproken en gedeeld’.
Er bestaan echter veel meer vormen van rouw en verlies. Denk bijvoorbeeld eens aan het verliezen van een geliefde, omdat hij/zij andere keuzes maakt in het leven. Of het verliezen van een baan. Of het verlies van een lichaamsdeel of een lichaamsfunctie. Zelfs bij het niet in vervulling kunnen gaan van een diepe wens voor bijvoorbeeld een kind, of het vinden van een levenspartner kan gesproken worden van rouw en verlies. En is er ook sprake van een rouwproces.
Dit zijn allemaal voorbeelden die wij als mensen in ons leven meemaken en waar we ons zo goed mogelijk doorheen proberen te slaan. Iedereen doet dat op zijn of haar manier. Door mijn opleiding ‘Verlieskunde’ (bij Herman de Mönnink) heb ik hierin kennis en ervaring opgedaan, zeker ook bij de laatste voorbeelden waar het verdriet niet altijd even goed zichtbaar of bespreekbaar is. Vanuit ons hoofd willen we sterk zijn, opkrabbelen en doorgaan. Intussen kunnen rouw en verlies leiden tot slapeloosheid, vermoeidheidsklachten, stress, het niet kunnen concentreren, soms misschien depressieve gevoelens. Sommige mensen veranderen (onbewust) hun gedrag omwille van afleiding. Voorbeelden daarvan zijn (overmatig) snoepen, eten, alcoholgebruik aan de ene kant. En bijv. (overmatig) sporten, werken, sociaal zijn aan de andere kant. Door de afleiding voel je misschien (kortstondig) de pijn niet.
Met ons hoofd kunnen we denken en willen we vaak doorgaan. Ons lichaam spreekt echter de waarheid. Rouw en verlies kunnen zich via het lichaam uiten als bijvoorbeeld pijn in het borstgebied, de buik, de rug of schouders. Of algemene lusteloosheid, vermoeidheid en overgevoeligheid/allergieën.
Het verlies is niet weg te nemen, maar hoe zou het zijn om de fase van rouw te doorleven? Om jezelf tijd en aandacht te geven om te voelen wat er daadwerkelijk speelt en op momenten daar letterlijk bij stil te staan. En vooral te voelen. Het lichaam dan laten spreken en daarmee het gevoel en emoties de ruimte geven. En daarmee weer ruimte creëren. Ruimte in je lichaam en ruimte in je hoofd. En vanuit die ruimte het verlies, hoe moeilijk ook, te accepteren en te integreren in jouw bestaan. Zo zie ik een proces van rouw verwerking.
Mocht dit bij jou spelen dan begeleid ik je graag op jouw reis. Een reis die jij maakt in jouw rouwproces en op jouw eigen tempo mag doen. Ik combineer daarbij mijn ervaring op gebied van Verlieskunde met mijn ervaring als Rebalancer®. Neem contact met mij op voor een vrijblijvend gesprek of intake.
Comments